آدم زمینی آخرین مطالب
آرشيو وبلاگ
چهار شنبه 7 تير 1390برچسب:, :: 23:1 :: نويسنده : آدم زمینی
نمی دونم چی حدس زدید چون هیچکس چیزی نگفت اما اینا دونه های خاک ژله ای هستند . همونائی که کنار خیابون تو بسته های کوچیک برای توی کلدون میفروشن . اولشون مثل دونه های خاکند ، حالایه کمی درشت تر اما خشک و کدر . وقتی آب بهشون می رسه اونو جذب می کنن و یواش یواش به شکل گویهای شفاف و زیبای ژلاتینی در میان ، مثل آدمهای بزرگ که وقتی رشحات روح خدائی رو جذب می کنن وجود خاکی شون بزرگ و شفاف و زیبا می شه . هر کدوم از این دونه ها به اندازه ظرفیتش جذب می کنه نه بیشتر . هرچه ظرفیتشون بیشتر باشه بزرگ تر می شن . دونه ها آب رو از هم نمی گیرند ، نمی دزدند ، سرش با هم رقابت نمی کنند .اگه آب کم باشه همشون با هم کمتر رشد می کنن ولی حتی با کمی برزگ شدن هم شفاف شدنشون شروع می شه . وقتی به حد اکثر بزرگ شدنشون هم برسند با اینکه مثل شیشه شفافند اما کاملاً نرم و انعطاف پذیرند . حتی اکر بشکنیشون باز هم دستت رو نمی برند . اگه اونها رو تو گلدون بگذاری براحتی آبی رو که جذب کردند نثار گلی که کنارشون میگذاری می کنن . وقتی آبشون بدی ظرفیت پذیرفتن مقدار زیادی آب رو بطور یکجا دارند ولی اونو با توجه به نیاز و ظرفیت گل آهسته آهسته بهش می دن و اگه تا مدتی دوباره آبشون ندی تا آخرین قطره آب رو از گل دریغ نمی کنن .
نظرات شما عزیزان:
<مثل آدمهای بزرگ که وقتی رشحات روح خدائی رو جذب می کنن وجود خاکی شون بزرگ و شفاف و زیبا می شه .>
خیلی خوب تشبیه کرده بودی بهت تبریک میگم راستی بازم ممنون که بهم سر زدی بازم بیا اگه دوس داشتی تبادل لینک کنیم بم بگو منتظرتم فعلا یا علی ![]()
جالب بود من تو اولين نگاه ياد تيله افتادم
خیلی خوب بود ... نا خود آگاه هاله ی انسان که به رنگ های ... یادم افتاد . نمیدونم چه قدر اطلاع از هاله داری من چون خیلی علاقه دارم دو تا ملب در مورد هاله تو وبم گذاشتم ... متشکرم ... پيوندها
|
|||||||||||||||||
![]() |